De bomen kalen,

Zacht dwarrelen bladeren

Naast mijn voeten neer

"Haar werk ontstaat als schets op papier, op een bepaald moment verdichten de lijnen zich tot vlakken en uit een aarzelend begin groeit een kunstwerk. Haar organische werkwijze lijkt het meest op een improviserende jazzmusicus.  Het resultaat wordt gekleurd door de atmosfeer waarin het wordingsproces zich voltrekt. Die atmosfeer wordt soms bewust opgeroepen door gebruik te maken van gedichten als inspiratiebron, de keuze van foto’s of verwijzingen naar inspiratiebronnen uit de kunstgeschiedenis." (Kunsthistoricus Michael van Hoogenhuyze over tekeningen uit de serie "Geboortegrond").

 

Een deel van mijn werk is een verwerking van mijn natuurobservaties, van bloemen tot landschappen. Ik maak een ruwe schets om die vervolgens in het atelier uit te werken. Wat uiteindelijk op het doek verschijnt -bloem, plant of  landschap- heeft meer met mijn gevoelsstemming te maken dan met de oorspronkelijke uiterlijke verschijningsvormen.

 

'Mijn natuurwerk is gebaseerd op bloei en vooral verval van krachtige plant- en bloemvormen. Aan de lucht gedroogd verwordt een bloem tot een papierachtig object. Met een loep zie je een breekbaar uiterlijk en een verstilde wereld. In verwelking zie ik schoonheid, een schoonheid die ik probeer te vangen op het papier.’

 

Een ander deel van mijn werk is geïnspireerd door uitingen van oude culturen met name uit andere werelddelen. Mijn betrokkenheid bij deze culturen is langzaam gegroeid; de ontdekking van het prachtige trappenhuis van het Tropenmuseum was het startpunt. Na het schetsen van het trappenhuis maakte ik (opnieuw) kennis met beelden uit niet-westerse culturen. De vaak mystieke en decoratieve voorstellingen waren vanaf dit moment inspiratiebron voor mijn werk.

 

Een derde categorie omvat portretten. Ik ben in de eerste plaats geïnteresseerd in mensen. In snelle schetsen probeer ik mensen op papier te zetten. De serie ‘Geboortegrond’ is een verzameling tekeningen waar ik een diepe verbondenheid mee voel. Het is een reeks portretten van kinderen die door Nederlandse ouders geadopteerd zijn. De tekeningen zijn gemaakt op basis van de foto’s die de aspirant ouders destijds ontvangen hebben van hun toekomstige kinderen. Ze vertonen een breekbaarheid en eenzaamheid die mij in mijn ziel raken. De tekeningen laten denk ik ook zien dat mijn kunstenaarschap tijd en levenservaring nodig had. Ik heb reacties gekregen van mensen die door dit werk geroerd werden.